Όταν ο Γιώργος Φολόκης έγινε αξιωματικός της πολεμικής αεροπορίας συγγενείς φίλοι και γνωστοί του έλεγαν πως εκτός από ικανός είναι και τυχερός γιατί το επαγγελματικό του μέλλον είναι πλέον εξασφαλισμένο και δεν θα χρειαζόταν να προσπαθήσει για κάτι άλλο στη ζωή του. Ο Γιώργος αγάπησε τη δουλειά του αλλά κάποια στιγμή ανακάλυψε ένα μεγάλο κρυφό ταλέντο που είχε στην υποκριτική αλλά και στην συγγραφή θεατρικών έργων. “Μαγεύτηκε” από τον κόσμο του θεάτρου , γράφτηκε σε θεατρικές ομάδες και προσπαθούσε κάθε μέρα να γίνεται καλύτερος. Κι επειδή ως χαρακτήρας από μικρός ήθελε ότι κάνει να το κάνει καλά και σωστά έδωσε κατατακτήριες και ξεκίνησε να σπουδάζει στο Τμήμα Θεατρικών Σπουδών της Φιλοσοφικής στην Αθήνα. Σε ένα διάλειμμα από την δουλειά του , τις πρόβες και τα μαθήματα μιλά στα serraikanea.gr για την μεγάλη του αγάπη που είναι το θέατρο και στέλνει το μήνυμα πως ποτέ δεν είναι αργά να κυνηγήσουμε τα όνειρά μας.
Της Ελένης Λαζάρου
Από πού κατάγεσαι;
Κατάγομαι από τις Σέρρες. Γεννήθηκα και μεγάλωσα εκεί. Το πατρικό μου βρίσκεται κοντά στο κέντρο της πόλης, στην Πλατεία Εμπορίου.
Σε τι ηλικία έφυγες και κάτω από ποιες συνθήκες ;
Έφυγα σε ηλικία 20 ετών, όταν πέρασα μέσω πανελληνίων στην Σχολή Ικάρων, η οποία βρίσκεται στην Αθήνα.
Τώρα που ζεις και με τι ασχολείσαι επαγγελματικά;
Ζω τα τελευταία 30 χρόνια περίπου στην Αθήνα, στο Παλαιό Φάληρο. Υπηρετώ ως αξιωματικός στην Πολεμική Αεροπορία από το 1995.
Η ενασχόληση με το θέατρο πώς προέκυψε;
Η ασχολία μου με το θέατρο ξεκίνησε κάπως ανορθόδοξα, μέσω ζωγραφικής. Είχα συμμετάσχει σε μία έκθεση, την οποία επισκέφθηκε ένας φίλος μου και συνάδελφος ο οποίος όμως ήταν και σκηνοθέτης σε ερασιτεχνική θεατρική ομάδα της Ν. Σκύρου. Μου ζήτησε λοιπόν να φιλοτεχνήσω τα σκηνικά για την παράσταση που θα ανέβαζε εκείνο το καλοκαίρι, η οποία ήταν ο Ρωμαίος και η Ιουλιέτα του Μποστ. Κατά τη διάρκεια ζωγραφικής των σκηνικών, εγώ άκουγα παράλληλα και το κείμενο, το οποίο με εντυπωσίασε πάρα πολύ γιατί ήταν γραμμένο σε δεκαπεντασύλλαβο. Επειδή μου άρεσε και μένα να γράφω χιουμοριστικές ρίμες όταν επέστρεψα στην Αθήνα, άρχισα, χωρίς να το ξέρει κανείς, να γράφω ένα δικό μου έργο. Όταν το είχα μισοτελειώσει, πήρα το θάρρος να το δείξω στον φίλο μου αυτόν. Αυτός ενθουσιάστηκε και ανέβηκε τελικά επί σκηνής το επόμενο καλοκαίρι. Αυτό με έκανε να γράψω και δεύτερο έργο το οποίο ανέβηκε κι αυτό. Εν τω μεταξύ μεσολάβησε η μετάθεσή μου στην Σκύρο οπότε δειλά δειλά ανέβηκα και στο σανίδι ως υποκριτής. Από τότε συμμετέχω διαρκώς σε ερασιτεχνικές θεατρικές ομάδες.
Τι έχεις κάνει ως τώρα ερασιτεχνικά στο θέατρο;
Όπως ανέφερα έχω γράψει 6 έργα, μερικά από τα οποία είδαν το φως του προβολέα, ενώ έχω συμμετάσχει σε θεατρικές ομάδες της Σκύρου, Αγ. Αναργύρων, Παπάγου Χολαργού. Αυτή τη στιγμή βρίσκομαι στην θεατρική ομάδα της Συναισθηματικής Διαλεκτικής όπου σκηνοθετεί ο κος Στέλιος Καλαθάς.
Πώς πήρες την απόφαση να κάνεις θεατρικές σπουδές;
Το 2017, ένα τραγικό γεγονός, (ο θάνατος του αδερφικού μου φίλου) με έκανε να πάρω την απόφαση να δώσω κατατακτήριες στο Τμήμα Θεατρικών Σπουδών της Φιλοσοφικής στην Αθήνα, στο οποίο κατάφερα να περάσω. Αυτή τη στιγμή βρίσκομαι στο 8ο εξάμηνο κι ελπίζω να καταφέρω μέχρι τον Σεπτέμβριο να την τελειώσω.
Πώς συνδυάζεις δουλειά, σπουδές και πρόβες;
Αυτό είναι όντως απορίας άξιο γιατί απλά δεν υπάρχει χρόνος. Απλά τα κάνεις όλα. Δεν νομίζω να έχω πειστική απάντηση… απλά κλέβεις όσο μπορείς από την ξεκούραση και από τον προσωπικό σου χρόνο.
Ποιο είναι το μήνυμά σου προς ανθρώπους που κάνουν κάποιο επάγγελμα αλλά μέσα τους θα θελαν να κάνουν και κάτι άλλο αλλά σκέφτονται πως είναι αργά; Να το τολμήσουν;
Να πω ότι την δουλειά που κάνω την αγαπώ πολύ και όλα αυτά τα χρόνια δεν έχω κανένα παράπονο. Καθώς όμως πλησιάζω στην αποστρατεία θα ήθελα πάρα πολύ να ασχοληθώ με αυτό που αγαπώ πάρα πολύ σαν χόμπι.. δλδ το θέατρο. Όπότε η συμβουλή μου είναι ναι! Αν μπορούν να το υποστηρίξουν, να το τολμήσουν!
Σκοπεύεις κάποια στιγμή να κάνεις το χόμπι σου επάγγελμα;
Ναι θα το ήθελα πάρα πολύ. Δεν μπορώ να φανταστώ τον εαυτό μου απλά να κάθεται ή να κάνει κάτι άλλο πέρα από αυτό.
Ποιος είναι ο ρόλος που θα ήθελες κάποια στιγμή να ερμηνεύσεις;
Ειλικρινά δεν έχω κάποια ιδιαίτερη προτίμηση. Αν και έχω κάποια έμφυτη κλίση σε κωμικούς ρόλους εντούτοις με μαγεύουν εξίσου και οι δραματικοί. Κάθε ρόλος είναι ένα ταξίδι στο εσώτερο εγώ, στην πεμπτουσία του να είσαι ο εαυτός και ταυτόχρονα και κάποιος άλλος. Και αυτό μπορείς να το επιτύχεις σε όλους τους ρόλους. Κατ` εμέ δεν υπάρχουν μεγάλοι ρόλοι αλλά μεγάλες ερμηνείες.
Επισκέπτεσαι τις Σέρρες όσο συχνά θέλεις;
Δυστυχώς όχι. Ειδικά με τα περιοριστικά μέτρα της πανδημίας που όλοι ζήσαμε και ακόμα ζούμε, είχα να επισκεφτώ την πόλη μας 2 χρόνια! Ελπίζω να αλλάξει αυτό σύντομα.
Τι σου λείπει περισσότερο;
Ααααα μου λείπουν τα 80’s που έζησα ως παιδί εκεί. Απίστευτα χρόνια τα οποία δυστυχώς πλέον είναι αναμνήσεις.
Ποια είναι τα σχέδιά σου για το μέλλον;
Σχετικά με την θεατρική τέχνη δεν έχω κατασταλάξει ακόμα. Αφήνω τον καιρό να μου το φανερώσει. Θα ήθελα όμως κάτι που να έχει σχέση με αυτό οπωσδήποτε.
Θα επέστρεφες κάποια στιγμή να ζήσεις μόνιμα στις Σέρρες;
Νομίζω αυτή τη στιγμή ότι κάτι τέτοιο είναι αδύνατον γιατί η θεατρική καρδιά της Ελλάδας χτυπά (δυστυχώς) σχεδόν εξολοκλήρου στην Αθήνα.
Ακολουθήστε τον Γιώργο Φολόκη στο facebook: https://www.facebook.com/george.folokis
