Αυτό που ενοχλούσε την Λένα Πατρίκη από παιδί ακόμη όταν έπαιζε στην πλατεία και τους δρόμους του Γεφυρουδίου ήταν η αδικία σε βάρος των αδυνάτων και των κοριτσιών. Κάθε φορά που έβλεπε κάποιον “νταή” να προσπαθεί να εκμεταλλευθεί ή να πειράζει κάποιον πιο αδύναμο έμπαινε μπροστά και μιλούσε αναλαμβάνοντας τον ρόλο του υπερασπιστή. Και όταν άκουγε να λένε πως οι γυναίκες είναι πιο αδύναμες μέσα της πείσμωνε και μέσα της γεννήθηκε και μεγάλωσε η φλόγα να μπορεί να υπερασπίζεται το δίκαιο και τους αδύναμους. Και τα κατάφερε. Διάβασε πολύ , πέρασε στην Νομική και έγινε δικηγόρος. Παρόλο που είχε προτάσεις για δουλειά σε άλλες πόλεις επέστρεψε στις Σέρρες. Ο έρωτας και ο γάμος της με τον Νίκο Τζιμητρόπουλο, Αστυνομικό στο ΑΤ Χρυσού Σερρών την έκανε να γνωρίσει και να ερωτευτεί και τον τόπο του. Τον Δήμο του Εμμανουήλ Παππά.
Ο δυναμικός χαρακτήρας της και η αγάπη της για τον ιστορικό τόπο την έκαναν να ανακατευτεί με τα κοινά και να γίνει αντιδήμαρχος. Το όραμά της είναι αναδείξει την ιστορία και τον πολιτισμό της περιοχής.
Την συνέντευξη την είχαμε κάνει λίγες μέρες πριν το πολύνεκρο δυστύχημα στα Τέμπη σε κάποιο διάλειμμα του φορτωμένου προγράμματός της…..
Της Ελένης Λαζάρου
Από πού κατάγεσαι και πού μεγάλωσες;
Κατάγομαι από την Κοινότητα Γεφυρουδίου, της Δημοτικής Ενότητας Σκοτούσσας, του Δήμου Ηράκλειας με καταβολές και από τους δύο γονείς μου από την Ανατολική Θράκη, που λόγω της Μικρασιατικής Καταστροφής το 1922 και όλα τα παρεπόμενα της, οι πρόγονοι μου ερχόμενοι στον Ελλαδικό χώρο , εγκαταστάθηκαν στο Γεφυρούδι Σερρών. Γεννήθηκα και μεγάλωσα στο Γεφυρούδι.
Σε ποια ηλικία και κάτω από ποιες συνθήκες έφυγες από το Γεφυρούδι;
Στην ηλικία των 18, μετά την εισαγωγή μου στην τριτοβάθμια εκπαίδευση, και συγκεκριμένα στην Νομική Σχολή του Δημοκριτείου Πανεπιστημίου Θράκης, εγκατέλειψα το Γεφυρούδι για σπουδές.
Τι ονειρευόσουν να γίνεις όταν ήσουν μικρή;
Από μικρή είχα έντονα αναπτυγμένη την αίσθηση του Δικαίου και την διάθεση προσφοράς στον συνάνθρωπο μου, και το επάγγελμα της Δικηγόρου με γοήτευε από μικρή… φάνταζε στα μάτια μου ως λειτούργημα, μία από τις σπουδαιότερες επιστήμες το οποίο είναι συνυφασμένο έμμεσα με όλες τις εκφάνσεις της ζωής του ανθρώπου. Μαζί με την Ιατρική θεωρώ ότι είναι οι δύο σπουδαιότερες επιστήμες που είναι άμεσα και έμμεσα συνδεδεμένες με τον άνθρωπο.
Η επιλογή της Νομικής Σχολής ήταν μια απόλυτα συνειδητή επιλογή. Στην πορεία τόσο των ακαδημαϊκών σπουδών όσο και της άσκησης του δικηγορικού επαγγέλματος, αγάπησα τη νομική επιστήμη ανακαλύπτοντας πτυχές που της προσέδιδαν ξεχωριστή αξία και γοητεία.
Αναμφισβήτητα, πρόκειται για έναν επιστημονικό κλάδο, ο οποίος ανανεώνεται συνεχώς. Πρόκειται για μια «ζωντανή» επιστήμη, η οποία ακολουθεί τις εξελίξεις, τις διαμορφώνει αλλά και προσαρμόζεται σε αυτές. Ένας νομικός δε θα αισθανθεί ποτέ ότι η διαδικασία της μόρφωσής του έχει ολοκληρωθεί, αφού τόσο η νομοθεσία όσο και η νομολογία αποτελούν αστείρευτες πηγές νέων γνώσεων. Συνεπώς, ένας από τους βασικούς λόγους που έχω αγαπήσει τη νομική επιστήμη είναι ο πολυδιάστατος χαρακτήρας της, καθώς η νομική επικαιρότητα εμπλουτίζεται με εντυπωσιακούς ρυθμούς.
Επίσης, αντιλαμβάνομαι τη νομική, ως μέσο προσφοράς και παροχής βοήθειας. Με συναρπάζει το γεγονός ότι με όχημα το δίκαιο, έχω τη δυνατότητα να συμβάλω στην απονομή δικαιοσύνης. Με δεδομένο μάλιστα ότι το σύνολο των ανθρώπων οραματίζεται μια κοινωνία βασισμένη στις αρχές του δικαίου, απολαμβάνω ιδιαίτερα την απόδοση ενός σημαντικού ρόλου στην πραγμάτωση αυτού του ιδανικού.
Τελικά γιατί επέστρεψες στις Σέρρες; Μπήκες στον πειρασμό ή στο δίλημμα να ζήσεις αλλού; Σε άλλη πόλη ή χώρα;
Ποτέ δεν ετέθη ζήτημα να ζήσω σε άλλη πόλη ή χώρα, παρόλο που πολλές φορές η σοφή ρήση του Γεωργίου Σεφέρη «… όπου κ αν ταξιδέψω η Ελλάδα με πληγώνει…» δυστυχώς με βρίσκει σύμφωνη. Η αλήθεια είναι ότι υπήρξαν, ιδιαίτερα στο ξεκίνημα μου ως νεαρή Δικηγόρος, πολύ καλές προτάσεις τότε σε άλλες πόλεις όσο και στο εξωτερικό, ποτέ δεν μπήκα όμως στον πειρασμό να φύγω και αυτό γιατί απλά αγαπώ την πόλη μου, αγαπώ τον Δήμο μου και αγαπώ το χωριό μου, τον Νέο Σκοπό όπου επέλεξα συνειδητά να ζήσω και να δημιουργήσω την οικογένεια μου!
Η επαφή μου με τον Νέο Σκοπό, όπου και κατοικώ με την οικογένειά μου, και γενικότερα με τον Δήμο Εμμανουήλ Παππά έγινε λόγω της γνωριμίας μου με τον άνδρα μου , ο οποίος κατάγεται από τον Νέο Σκοπό. Έτσι γνώρισα τον Δήμο Εμμανουήλ Παππά ο οποίος με μάγεψε από την αρχή τόσο με την πλούσια ιστορία του όσο και την παράδοση του ..με τα γραφικά χωριά του κ με τους εργατικούς και φιλόξενους ανθρώπους.
Είμαι παντρεμένη από το 2008 με τον Νίκο Τζιμητρόπουλο, Αστυνομικό στο ΑΤ Χρυσού Σερρών, και έχουμε αποκτήσει δύο κόρες, την Πωλίνα 12,5 ετών, μαθήτρια της Α’ Γυμνασίου και την Αφεντούλα 8 ετών, μαθήτρια Β’ Δημοτικού. Η πιο σημαντική επιτυχία της ζωής μου είναι η δημιουργία της οικογένειας μου, την οποία προσέχω σαν κόρη οφθαλμού και η οποία είναι η Αρχή και το Τέλος μου… τίποτε δεν μπορεί να συγκριθεί με αυτήν και τίποτε δεν θα καταφέρει να την επισκιάσει.
Πώς πήρες την απόφαση να ασχοληθείς με τα κοινά;
Η ενασχόληση μου με τα κοινά ήρθε εντελώς απρόβλεπτα στην ζωή μου, σε μία περίοδο μάλιστα που ήμουν σε συνεχή εγρήγορση με την δικηγορία και το γραφείο μου, το οποίο διατηρώ τα τελευταία 17 έτη στο κέντρο της πόλης των Σερρών, και βρίσκοντας με τότε (το 2019) με 2 μικρά παιδιά ηλικίας 8,5 και 4 ετών. Μια απλή επίσκεψη στο Δημαρχείο, ως ενεργό μέλος τότε του ΔΣ Γονέων και Κηδεμόνων του Δημοτικού και Νηπιαγωγείου Νέου Σκοπού όπου φοιτούσαν τα παιδιά μου υπήρξε η αφορμή για την μετέπειτα ενασχόληση μου…η πρόταση ήρθε εντελώς ξαφνικά, όπως ακριβώς και η αποδοχή της και έτσι ένα από τα πιο μαγικά «ταξίδια», αυτό της Τοπικής Αυτοδιοίκησης, γεμάτα γνώσεις και εμπειρία μόλις είχε ξεκινήσει.
Πώς καταφέρνεις να συνδυάζεις ένα τόσο απαιτητικό επάγγελμα και τα καθήκοντα της αντιδημάρχου με το μεγάλωμα δυο παιδιών που είναι εξίσου απαιτητικό;
Η γυναίκα Δικηγόρος δοκιμάζεται καθημερινά καθώς καλείται πολλές φορές να συνδυάσει την μητρότητα και το επάγγελμα της το οποίο είναι δύσκολο και απαιτητικό κυρίως για εκείνες τις συναδέλφους – στις οποίες συγκαταλέγομαι και εγώ- οι οποίες ασκούν ενεργή δικηγορία. Ένα επάγγελμα ουσιαστικά χωρίς ωράριο με αυξημένη υπευθυνότητα, διαχείριση αντίξοων συνθηκών και έντασης. Δεν θα αναφερθώ στην δαιδαλώδη νομοθεσία που συχνά αλλάζει με αποτέλεσμα να δυσχεραίνεται η ενασχόληση με την δικηγορία, ούτε και στις ατελείωτες ώρες μελέτης και έρευνας σε νομοθεσία και νομολογία. Το γεγονός όμως ότι οι γυναίκες Δικηγόροι, έχουμε υπερβεί την αριθμητική ασυμμετρία του παρελθόντος και φθάσαμε στο σημείο ορισμένοι να μιλούν περί υπερεκπροσώπησης των γυναικών στα νομικά επαγγέλματα, καθώς πράγματι η πλειοψηφία των δικηγόρων και πολύ περισσότερο των δικαστών και των συμβολαιογράφων είναι γυναίκες, αποδεικνύει περίτρανα την αξία και την καταξίωση στον χώρο αυτόν των γυναικών.
Η γυναίκα δικηγόρος σήμερα είναι «δέσμια» του τόσο απαιτητικού της επαγγέλματος, ενός επαγγέλματος που τα προηγούμενα χρόνια δεν φανταζόταν καν ότι μπορούσε να διεκδικήσει, ενός επαγγέλματος απαιτητικού τόσο σε επιστημονική κατάρτιση -με την αυξανόμενη ακωδικοποίητη πολυνομία και την γραφειοκρατία- όσο και σε εργασιακό φόρτο, και προσπαθεί απεγνωσμένα να συγκεράσει την «μαχόμενη δικηγορία» με την «μαχόμενη μητρότητα», κάνοντας διαρκώς υπερβάσεις και ελιγμούς, προσπαθώντας να μεγαλώσει τα παιδιά της ακροβατώντας ανάμεσα σε δύο ιδιότητες, αλλά και σε παραδοσιακούς και νέους ρόλους.
Η πολιτική, από την άλλη είναι εξίσου απαιτητική, εφόσον βεβαίως θέλεις να είσαι σωστή σε αυτό που κάνεις, οφείλεις να είσαι σε εγρήγορση, με οξυμένα τα αντανακλαστικά σου, να μελετάς διαρκώς και να έχεις άμεση επαφή με τον κόσμο. Η Τοπική Αυτοδιοίκηση τα τελευταία χρόνια έχει επιφορτισθεί με αυξημένες αρμοδιότητες και διαδικασίες που δυσχεραίνουν τη πραγμάτωση των στόχων της καθιστώντας τον ρόλο αλλά και την ίδια την ύπαρξη της εξαιρετικής σημασίας. Βέβαια ο ρόλος της Αντιδημάρχου αλλά και οι αρκετές αρμοδιότητες μου με κάνουν να θέλω να γίνομαι διαρκώς καλύτερη, και με θέτουν διαρκώς σε ανταγωνισμό με τον ίδιο μου τον εαυτό με απώτερο σκοπό να βελτιώνομαι και να γίνομαι ακόμη καλύτερη πετυχαίνοντας όλους μου τους στόχους.!
Τέλος, θεωρώ ότι η μητρότητα είναι το ύψιστο δώρο και η μεγαλύτερη ευλογία, στην ζωή μιας γυναίκας, και ο ρόλος της στο μεγάλωμα των παιδιών είναι καταλυτικής σημασίας.! Εμείς οι μητέρες δεν είμαστε – και δεν πρέπει να είμαστε- απλά γεννήτορες, «πλάθουμε» χαρακτήρες και διαμορφώνουμε προσωπικότητες από την βρεφική ακόμη ηλικία των παιδιών μας, και δεν υπάρχει κάτι πιο συγκλονιστικό από αυτό! Δεν θα μπορούσα ποτέ να φανταστώ την ζωή μου χωρίς τα παιδιά μου και θα ήμουν ικανή εάν και εφόσον μου το ζητούσαν να εγκαταλείψω τα πάντα για αυτά.!
Το ερώτημα που μου θέτουν φίλοι πολλές φορές είναι «μαχόμενη» δικηγορία, «μαχόμενη» πολιτική ή «μαχόμενη» μητρότητα? Κ η αφοπλιστική μου απάντηση είναι πάντα «γιατί όχι όλα?» Με σωστό προγραμματισμό, στοχοπροσήλωση, μεθοδικότητα, ζήλο, όρεξη για προσφορά και πολλή αγάπη για αυτό που κάνεις όλα είναι δυνατά! Ο συνδυασμός όλων των παραπάνω, με την αμέριστη και συνεχή στήριξη και πίστη του συντρόφου- συζύγου μου σε όλο αυτό είναι το «μυστικό» της επιτυχίας αλλά και της «δύναμης» μου.! Δεν θα μπορούσα να καταφέρω να στέκομαι «όρθια» και να βγαίνω σχεδόν «αλώβητη» μαχόμενη με όλες αυτές τις προκλήσεις των πολλαπλών ρόλων στους οποίους καλούμαι να ανταπεξέλθω ταυτόχρονα και επιτυχώς, εάν δεν είχα δίπλα μου αρωγό μου και συμπαραστάτη μου τον σύντροφο μου Νίκο, ο οποίος με στηρίζει, με θαυμάζει, με βοηθά να γίνομαι καλύτερος άνθρωπος και με προκαλεί να πετυχαίνω τους στόχους μου και να μην τα παρατάω ποτέ!
Είναι αυτή η δυσκολία αποτρεπτικός παράγοντας για να ασχοληθούν οι γυναίκες με τα κοινά;
Όλες οι παραπάνω δυσκολίες σαφώς και αποτελούν αποτρεπτικό παράγοντα για να ασχοληθούν οι γυναίκες με τα κοινά, όμως το «ταξίδι» αυτό, όπως μου αρέσει να το αποκαλώ, είναι μοναδικό και ιδιαίτερα όμορφο, όταν έχεις ως πυξίδα την πίστη στην Τοπική Αυτοδιοίκηση. Όταν θέλεις να μάχεσαι για το δικαίωμα να παίζει τον καθοριστικό ρόλο στην ανάπτυξη των τοπικών κοινωνιών. Όταν συμβάλλεις στη δυνατότητα να βρίσκεται, σε σχέση με την κεντρική εξουσία, πιο κοντά στον πολίτη άρα να μπορεί πιο εύκολα να ελέγχεται και να λογοδοτεί στον πολίτη. Όταν είσαι αρωγός στην υποχρέωση να ενισχύσει με τις πρωτοβουλίες της το δίχτυ προστασίας των αδύναμων και ειδικά σήμερα που το κοινωνικό κράτος αποδομείται. Όταν έχεις πίστη και ελπίδα για ένα καλύτερο αύριο. Όταν σε διακατέχει η δίψα για συμμετοχή. Όταν κυριαρχείσαι από την θέληση «να κάνουμε κάτι καλύτερο για τον τόπο μας». Και αυτό είναι μια μεγάλη υπόθεση που δεν πρέπει να πάει χαμένη.
Έχουν οι θέσεις εξουσίας φύλο;
Δυστυχώς, ακόμη και σήμερα εν έτει 2023 η συμμετοχή των γυναικών στα κοινά είναι μικρή, και πολλώ δε μάλλον η λήψη θέσεων ευθύνης από αυτές. Και τούτο όχι γιατί δεν είναι ικανές, τουναντίον (!) αλλά γιατί δυστυχώς χρειάζονται ακόμη βήματα για να εδραιώσει την θέση της η γυναίκα σήμερα όχι μόνον στην κοινωνική σκακιέρα αλλά και στην πολιτική! Το γυναικείο μυαλό αναμφισβήτητα όχι μόνον γεννά ιδέες αλλά τις υλοποιεί επιτυχώς! Και για αυτό η πολιτική έχει ανάγκη από γυναίκες δυναμικές, ακούραστες να μάχονται και να διεκδικούν ένα καλύτερο αύριο.
Ποιο είναι το αντικείμενό σου στον Δήμο Εμμανουήλ Παππά; Και ποιο είναι το όραμά σου;
Είμαι Αντιδήμαρχος Δήμου Εμμανουήλ Παππά: Ηλεκτρονικής Διακυβέρνησης, Διαφάνειας, Προστασίας και Αξιοποίησης της Δημοτικής Περιουσίας, Προστασίας και Προώθησης της Ισότητας των Φύλων, Τουρισμού, Κοινωνικής Μέριμνας, Παιδείας και Πολιτισμού. Κάθε μία από αυτές τις αρμοδιότητες έχει ένα ευρύ φάσμα ενεργειών και δράσεων, το οποίο με γοητεύει και μου «γεννά» διαρκώς ιδέες για δράσεις αλλά και «προκλήσεις» στο να γίνουν βήματα προόδου και ανάπτυξης, και η επιθυμία μου είναι να θέσω και εγώ το δικό μου μικρό λιθαράκι σε κάθε μία από τις αρμοδιότητες αυτές. Είμαι ιδιαιτέρως ευαισθητοποιημένη στο κομμάτι που έχει να κάνει με την Ισότητα των Φύλων αλλά και της Κοινωνικής Μέριμνας. Θεωρώ ότι σε εμάς τους μικρούς- πληθυσμιακά πάντα Δήμους- οι καμπάνιες ενημέρωσης, οι ημερίδες και η πραγματοποίηση εκδηλώσεων ευαισθητοποιεί τον κόσμο και μέσα από την σωστή και διαδραστική πάντα ενημέρωση μαθαίνουμε όλοι να διαχειριζόμαστε καταστάσεις, να βελτιωνόμαστε τόσο ως άνθρωποι όσο και ως πολίτες μαθαίνοντας τις υποχρεώσεις και τα δικαιώματα μας, αλλά και τα μέσα προστασίας μας από διάφορες καταστάσεις (ενδοοικογενειακή βία, παιδική κακοποίηση κ.λ.π.) Πρόσφατα μάλιστα , 26 και 27 Νοεμβρίου μια ανατρεπτική διημερίδα, η οποία στέφθηκε με απόλυτη επιτυχία, ήρθε να καταρρίψει τα έμφυλα στερεότυπα στον Δήμο μας. Και αυτό ήταν μόνο η αρχή…έρχονται πολλά και νέα ανατρεπτικά και διαδραστικά project να μας αφυπνίσουν και να μας κάνουν καλύτερους και πιο χρήσιμους ανθρώπους στην κοινωνία.
Ποια είναι τα σχέδιά σου για το μέλλον;
«Όταν ο άνθρωπος κάνει σχέδια ο Θεός γελάει», λέει ο πάνσοφος λαός μας, και αυτό με βρίσκει απόλυτα σύμφωνη… Πρωτίστως για το μέλλον επιθυμώ η οικογένεια μου, εγώ και τα αγαπημένα μας πρόσωπα να έχουμε την υγεία μας…σωματική και πνευματική, το πολυτιμότερο αγαθό στη ζωή. Και ξέρετε κάτι? Εάν έχω την υγεία μου θα συνεχίσω να κάνω ό,τι ακριβώς κάνω και τώρα…να προσπαθώ καθημερινά να είμαι καλή μητέρα και καλή σύντροφος, να είμαι ενεργή δημότης και πολίτης αυτής της χώρας, να ασκώ το λειτούργημα της Δικηγόρου- γιατί αυτό είναι για μένα η Δικηγορία, λειτούργημα και όχι απλά επάγγελμα- με το ίδιο πάθος και την ίδια ένταση όπως και σήμερα, και να παραμένω λάτρης της ενασχόλησης με τα κοινά… μία ρομαντική και ονειροπόλα «πολιτικός» που διακαώς θα ελπίζει ότι ίσως κάποτε αλλάξει το «κατεστημένο» και θα μάχεται με ζήλο και διάθεση προσφοράς στον συνάνθρωπο έχοντας πάντα την ίδια «δίψα» για γνώση και μάθηση νέων πραγμάτων…. απλά γιατί έτσι είμαι «φτιαγμένη» να παθιάζομαι με ότι καταπιάνομαι και να δίνομαι ολοκληρωτικά σε ό,τι κάνω αρκεί να το πιστεύω.
Ακολουθήστε την Λένα Πατρίκη στο Facebook : https://www.facebook.com/media/set/?set=a.426073530738390&type=3
Και το Instagram https://www.instagram.com/lenapatriki/
